Reklama zaprezentowana przez Heinekena trwa ponad cztery minuty. Jest swego rodzaju eksperymentem, jakiemu została poddana grupa osób. Na początku dowiadujemy się, że różnią je poglądy polityczne i społeczne. W galerii postaci mamy przeciwnika feminizmu, oczywiście mężczyznę, kobietę – zdeklarowaną feministkę, sceptyka, który podważa teorie dotyczące zmiany klimatu oraz orędownika zastopowania tychże. Jak widać, marketingowcy zderzyli ze sobą dwa różne światy.
Nieświadomych eksperymentu oponentów dobrano w pary oraz kazano im wykonać kilka zadań. Było więc wspólne układanie przeróżnych elementów, składanie wysokich krzeseł oraz opowiadanie o sobie; w trakcie tych zajęć adwersarze mogli się lepiej poznać. Przedostatnim zadaniem było uzupełnienie specjalnych części, dzięki którym powstał bar, przy którym wszyscy mogli zasiąść. Na końcu, kiedy zadowoleni z efektów swojej pracy wyciągają piwo Heineken ze specjalnej skrytki, wyświetla się film, na którym widzą siebie podczas prezentowania swoich poglądów. Łatwo dostrzec, że na ich twarzach przeważa zmieszanie, kiedy dowiadują się, z kim współpracowali przez ostatnie kilkadziesiąt minut. Przed uczestnikami doświadczenia postawiono wybór – mogą wyjść albo napić się razem piwa i podyskutować na temat różnic, jakie ich dzielą.
Podsumowując, Heineken udowodnił, że pomimo różnic światopoglądowych, różnego postrzegania świata i jego problemów można konstruktywnie dyskutować o czymś, co dotychczas budziło głównie złe emocje i kontrowersje, a przy okazji napić się piwa. Brak początkowego, negatywnego nastawienia do osoby, z którą się współpracowało, spowodował, że łatwiej było wspólnie zasiąść do baru. I można to zrobić w kulturalny sposób, bez krzyku czy też obrażania. Zatem: już nie tylko muzyka łagodzi obyczaje…, a psycholodzy i socjolodzy winni z tej kampanii wnioskować nie tylko o piwie.
